出自晋朝时期的成语,晋朝成语大全
发凡起例fā fán qǐ lì
放浪形骸fàng làng xíng hái
反裘负刍fǎn qiú fù chú
防微杜渐fáng wēi dù jiàn
防：提防；防止；微：微小；指事物的苗头；杜：杜绝；堵塞；渐：事物的起始、发展。在错误、坏事、不良风气等刚刚露苗头时就加以制止；不使其发展。
福为祸先fú wéi huò xiān
福为祸始fú wéi huò shǐ
放言遣辞fàng yán qiǎn cí
风移俗易fēng yí sú yì
风烛之年fēng zhú zhī nián
阿谀谄媚ē yú chǎn mèi
扼腕叹息è wàn tàn xī
恶衣蔬食è yī shū shí
风中之烛fēng zhōng zhī zhú
风烛残年fēng zhú cánnián
负重涉远fù zhòng shè yuǎn
笃而论之dǔ ér lùn zhī
短褐穿结duǎn hè chuān jié
独鹤鸡群dú hè jī qún
咄咄逼人duō duō bī rén
戴笠乘车dài lì chéng chē