出自晋朝时期的成语,晋朝成语大全
谊切苔岑yì qiè tái cén
怡然自乐yí rán zì lè
缘情体物yuán qíng tǐ wù
优柔餍饫yōu róu yàn yù
亦作“优柔厌饫”。喻为学之从容求索，深入体味。语本晋杜预《〈春秋左传集解〉序》：“优而柔之，使自求之；餍而饫之，使自趋之。”
渊渟岳峙yuān tíng yuè zhì
一觞一咏yī shāng yī yǒng
玉石同碎yù shí tóng suì
渊渟岳立yuān tíng yuè lì
遗物识心yí wù shí xīn
余响绕梁yú xiǎng rào liáng
映雪囊萤yìng xuě náng yíng
映雪读书yìng xuě dú shū
咏月嘲风yǒng yuè cháo fēng
一资半级yī zī bàn jí
言约旨远yán yuē zhǐ yuǎn
意在笔先yì zài bǐ xiān
燕跃鹄踊yàn yuè hú yǒng
意在笔前yì zài bǐ qián
一之谓甚yī zhī wèi shèn
息交绝游xī jiāo jué yóu